Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2017

"ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΝΥΧΤΕΣ". "ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ".

Είναι κάτι νύχτες,
που λές, και δεν ξημερώνουν ποτέ...
Σε πνίγει το σκοτάδι τους,
ακόμα και αν δεν το φοβάσαι,
ακόμα και αν το αγαπάς,
ακόμα και αν αυτό σε τρέφει.
Τελικά αυτό το σκοτάδι σε πνίγει.
Είναι κάτι νύχτες, που
με κόπο σηκώνεσαι απο το κρεβάτι
να γράψεις μια καλημέρα,
και πάλι πέφτεις και βουλιάζεις μέσα του.
Σε καταπίνει σιγά σιγά και ηδονικά,
σε κομματιάζει και δεν νοιώθεις πόνο
παρά μόνο ηρεμία και ανακούφιση,
Είναι κάτι νύχτες, σαν έκλειψη ηλίου.
Ακούς τα ουρλιαχτά του ζώου
εντός σου,
αλλά δεν τρομάζεις.
Λες, δεν θα ξημερώσει ποτέ πιά,
και αποκοιμιέσαι απλά,
μόνο με την μυρωδιά του νυχτολούλουδου
στα ρουθούνια σου.
Γιατί, και αυτό έχει ξεγελαστεί και
μυρίζει...
κι'ας έχει ξημερώσει.....

Δεν υπάρχουν σχόλια: