Ο,τι μας πληγώνει, μ'αυτό πληγώνουμε τους άλλους μετά.....

Ο,τι μας πληγώνει, μ'αυτό πληγώνουμε τους άλλους μετά..... Μόνο που δεν το καταλαβαίνουμε ίδια. Η δική μας η πληγή είναι πάντα πιό βαθειά από την χαρακιά που τραβάμε στο στήθος του άλλου. Η δική μας η πληγή αργεί να κλείσει, ενώ αυτή που κάνουμε στον άλλον, θέλουμε να σβήσει με μιάς και να μην αφήσει ούτε σημάδι.
Την δική μας την καμπούρα δεν την βλέπουμε ποτέ, ενώ του άλλου, φαντάζει πάντα τεράστια... και ενοχλητική...και άμα τύχει να περάσουμε μπροστά από καθρέφτη, σκύβουμε το κεφάλι μας, χαμηλώνουμε το βλέμμα μας και περνάμε γρήγορα...