Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. "ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ".

Είναι κάτι ποιήματα
που κρύβονται μεσ'
του μυαλού μου 
τις κόγχες.
Και τρυπώνουν εκεί,
και αρνούνται να βγούν
για χρόνια...
Και μετά,
ξεπηδάνε ξαφνικά
και με εκθέτουν.
Σαν τα άτακτα παιδιά.
Είναι κάτι ποιήματα
παιδιά,
που δεν μεγαλώνουν ποτέ.
Είναι κάτι ποιήματα
που τους χρωστάμε
την ύπαρξή μας...

Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. "ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΑΓΟΡΙΟΥ".

Κορμί γυμνό,
μέσα απ' τον καθρέφτη.
Στέρνο πλατύ γεροδεμένο,
ιδρωμένο από την μάχη
του έρωτα.
Μπορούσες σχεδόν να δείς
το νερό που διψασμένος έπινε,
να κατεβαίνει στο λαιμό... 
έτσι σφιγμένο που στεκόταν το σώμα
κι' όπως το χάϊδευε απαλά,
το φως της λάμπας.
Έκλεισε τα μάτια της, 
να κρατήσει για πάντα 
την εικόνα του καθρέφτη
φυλακισμένη στο μυαλό της.
Τόσα χρόνια μετά, 
ακόμα η εικόνα ήταν ζωντανή!
Και η καρδιά της χτυπούσε 
σαν τρελλή
όταν θυμόταν, 
πως αγκαλιάστηκαν 
την πρώτη τους φορά.

Τρίτη 6 Μαΐου 2014

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. "ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ".

Μικρό αγόρι, 
μεγάλε μου έρωτα.
Μάτια μου όμορφα, 
θολά από το όνειρο
που την πραγματικότητα
αλλάζει.
Χέρια μου δυνατά,
που χάδι βάσανο 
τυρρανικά, το άγγιγμά σας
μου προσφέρει.
Μικρό αγόρι,
άντρας στο κορμί
που κρύβει μέσα του 
ενα παιδί.
Ποτέ μη μεγαλώσεις!