Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

HERE WE GO AGAIN.......

Κάτι μέσα μου μου λέει πώς κάτι τρέχει.......
Κάτι μέσα μου μου λέει πώς κάτι μου κρύβεις, κάτι δεν μου λές....
Κάποιο μικρό, ανόητο ψέμα σου, μου φανέρωσε μιά μεγάααααααααααλη αλήθεια!
Κάπου κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και οι δυό, κάπου δεν θέλουμε να δούμε το πρόσωπό μας μέσα στον καθρέφτη, και σκύβουμε το κεφάλι όταν περνάμε από μπροστά, για να μήν φανεί το είδωλό μας.
Κάποιος από τους δυό μας πρέπει να πάρει μιάν απόφαση , ή μάλλον και οι δυό μας πρέπει να πάρουμε πιά τις αποφάσεις μας..... και ίσως φοβόμαστε να δεχτούμε οτι αυτές οι αποφάσεις δεν συμβαδίζουν.
Ηere we go again....... Ποιός θα πάρει την βαθειά ανάσα και θα αρχίσει να μιλάει? Και τι έχει μείνει για να ειπωθεί πιά?

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

ΟΡΙΑ.....

Ο αδερφός μου λέει, "αν δεν έχεις εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, τότε πως μπορείς να εισαι και σύ άνθρωπος?" "Απλά πρέπει πάντα να είσαι έτοιμος να δεχτείς οτι ο άλλος μπορεί να σε προδόσει..."
8/2/2009.
Είναι όλα θέμα εμπιστοσύνης.... Και αυτή η γ..... η έχει χαθεί κάπου και δεν την βρίσκω πιά. Μου λές θα πάς εκεί και βρίσκεσαι αλλού, και μετά μου λές οτι θα πάς κάπου αλλού και 'γω σκέφτομαι άλλα...... Φυσικό είναι. Είναι θέμα εμπιστοσύνης , είπαμε.
Και αυτή φοβάμαι πώς χάθηκε, γιατί την ψάχνω απεγνωσμένα και δεν την βρίσκω πουθενά.

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009

Πιτες και Φλουριά......

Σχεδόν μέχρι τις Απόκριες κόβουμε βασιλόπιτες και κερδίζουμε φλουριά.....
Ευτυχώς!
Και έτσι μου'πεσε και μένα ένα! Χα χα χα..... Τελικά, μιά μπούρδα ήταν όπως το είχα προβλέψει και το φοβόμουν. Το θέμα δεν είναι να σου πέσει το φλουρί, είναι να το κρατάς στα χέρια σου όλο τον υπόλοιπο χρόνο, και έτσι για το "καλό", να το δίνεις και σε κάποιον άλλον την πρωτοχρονιά......
Απο 'δώ και μπρός λοιπόν, το φλουρί στην τσέπη τον υπόλοιπο χρόνο και την ώρα της βασιλόπιτας, ας πάει όπου θέλει!!!!!
Καλή Χρονιά....

Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2009

2009! ΠΕΡΑΣΕ ΚΙΟΛΑΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ.....

Η καινούργια χρονιά ξεκίνησε με λιακάδα. Μετά ήρθε και η συννεφιά της, βέβαια.
Πάλι και φέτος δεν μου'πεσε το φλουρί.... Δεν μου έχει τύχει ποτέ μέχρι τώρα, αλλά πάντα ελπίζω....Το περιμένω και αυτό, όπως και όλα τα άλλα πράγματα που εύχομαι και θέλω στην ζωή μου. Κάποια μέρα.... θάρθουν. Ετσι ξαφνικά, όταν δεν θα τα περιμένω. Αυτό είναι και το μαγικό τους. Πως πάντα έρχονται όταν δεν τα περιμένεις, και σε εκπλήσσουν. Γι'αυτή την έκπληξη δεν ζούμε? Εγώ τουλάχιστον... γι'αυτή ζώ.Αυτή που σού'ρχεται ξαφνικά , εκεί που δεν την περιμένεις....Θάρθει, που θα πάει, θάρθει... Αυτό που με φοβίζει μόνο, είναι που όταν έρθει, μπορεί να ανακαλύψω, οτι δεν με ενδιαφέρει πιά.........