Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 28 Ιουλίου 2015

ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ.

Μιά ανατολή, 
Μια δύση,
Ενα σούρουπο.
Σκοτάδι μέσα μου πηχτό...
τόσο που όλα τα υπόλοιπα
φαντάζουν φωτεινά.
Κούραση στο κορμί,
και ζέστη, και ιδρώτας ζεστός
που παγώνει κυλώντας
και γίνεται ρίγος.
Ή μήπως είναι η θύμησή σου;
αυτή που με κάνει και ριγώ;
Πόσο μου λείπει η φωνή σου!
Και ας τα λένε όλα
τα μάτια σου,
σαν με κοιτάς...
Από 'κείνη την ξεθωριασμένη
φωτογραφία σου
κολλημένη στο τζάμι
δίπλα στον υπολογιστή...
Τα λέγαμε όλα
με μια ματιά
σαν κοιταζόμασταν.
Και πόση αβάσταχτη σιωπή,
τώρα...

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2015

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. "ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ" .

Όμορφο σκοτεινό μου βλέμμα.
Τι κρύβεις πίσω απο τις
κόγχες των ανήσυχων ματιών σου;
Πως να τρυπώσω 
στο μυαλό σου;
Εκεί,
πίσω απο το βλέμμα σου,
εκεί,
να ψάξω.
Να βρώ τις λύπες και τις χαρές
Να ανακαλύψω τους φόβους
και τις ενοχές σου...
Όμορφο μου κεφάλι!
Ακουμπάς στο μαξιλάρι
με τόση ευγένεια, τόση ηρεμία,
τόση παράδοση...
Εμένα ποτέ
δεν μου παραδόθηκες έτσι...
Κρατούσες πάντα
τα μυστικά σου,
πίσω από το μελένιο βλέμμα.
Τώρα πιά,
μάθαμε όμως...
Όμορφο μου αγόρι,
όμορφη αγάπη μου.
Τώρα κοιτάμε και οι δυό μας
μέσα απο το γυάλινο βλέμμα...
Και βλέπουμε,
θλίψη!
Μόνο θλίψη....

Σάββατο 11 Ιουλίου 2015

ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ. "Η ΜΝΗΜΗ"

Η Μνήμη...
που όλα τα σβήνει 
μ'ενα σφουγγάρι 
όταν θέλει...
Κρατάει μόνο τα έλάχιστα
εκείνα,
τα κακώς καμωμένα
αλλά τόσο γλυκά,
τόσο ηδονικά
τόσο βαθιά ζωσμένα....
Α! η μνήμη!!!
Ξέχασα την μορφή σου πιά.
Ούτε τα μάτια σου
θυμάμαι.
Μόνο, όταν αλλάζει
ο καιρός,
δυό λέξεις σαν λεπίδι
κοφτερό,
δυό λέξεις όλες κι' όλες,
όταν χωρίζαμε.
Ποιές ήτανε καλά καλά,
ούτε θυμάμαι πιά.
Μόνο το τσούξιμο,
αυτόν τον πόνο
της στιγμής,
που νιώθω σαν τσίμπιμα,
στην έρημη καρδιά,
Μόνο αυτό θυμάμαι...

ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ.

Αυτές οι μικρές ρυτίδες,
στην άκρη των ματιών.
Χαρακιές πόνου ψυχής
βαθιές..
Και εκείνη η αυλακιά, 
ανάμεσα στα φρύδια.
Ολη η φουρτούνα της ζωής
κλεισμένη μέσα της...
Τα χείλη σφιγμένα,
δειλά να τολμάει το χαμόγελο
να σκάσει
με φόβο μην πληρωθεί το τίμημα
μετά ...
Ζωή!
Τα πάντα μου τά'δωσες!
Όλα μια στιγμή αργότερα
απο τότε πού μπορούσα
να τα χαρώ....