Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016

"ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ". "ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ".

Μικρό αγόρι,
με τα σύννεφα στα φρύδια
και τις αστραπές στα μάτια.
Η καρδιά σου βροντάει
και αστράφτει το προσωπό μου.
Σου χαϊδεύω το μέτωπο,
ισιώνω τα φρύδια,
να διώξω τη σκοτούρα
του μυαλού σου.
Αν ήξερες,
πόσες ιστορίες ζωής έχω
να σου πώ,
που μοιάζουν με παραμύθια...
Πόση θλίψη μαζεμένη
στ'ακροδάχτυλα
που ακουμπούν απαλά
στο φαρδύ σου στέρνο...
Μιά ολόκληρη πόλη,
ζεί μέσα στην άλλη πόλη
που σαπίζει στην υγρασία
των Βορείων και Νοτίων προαστείων...
Περπατάω αργά,
στους βρώμικους δρόμους
του κέντρου.
Σε σκέφτομαι.
Μου λείπεις ήδη

Και να σκεφθεί κανείς
οτι,
σε συνάντησα τυχαία
μόλις χθες...

"ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ" "Η ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ".

Μιά μοναχική συνεχής ανηφόρα
είναι η ποίηση...
Ενα εμπρός, χωρίς να έχει πίσω.
Αμα μπείς σ'αυτή τη ρότα,
θα περνάς πάντα απο λιμάνια
πολλά,
αλλά λιμάνι, δεν θα πιάσεις ποτέ...
Ένας δρόμος, χωρίς τέλος,
με συνοδοιπόρους πολλούς
και στάσεις εφήμερες.
Μιά σκυταλοδρομία
είναι η ποίηση...
τρέχεις το κομμάτι σου
όσο καλύτερα μπορείς.
Και κάποια στιγμή,
παραδίδεις την σκυτάλη...

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

"ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ". "Η ΓΕΡΑΝΙΟΥ ΣΕ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ".

Έξω φυσάει ένας δυνατός αέρας
Όλη μου η ζωή, άδειασε σε ενα τασάκι μ' αποτσίγαρα σβησμένα.
Και πετάχτηκε μετά, στα σκουπίδια.
Ένα μισοτελειωμένο "σ' αγαπώ",
έμεινε πάνω στο καβαλέτο
χαραγμένο αχνά
στ' ασχημάτιστα ακόμα χείλη.
Και στον τοίχο
ξεχάστηκε
ενα πορτρέτο με την
αφιέρωση "σε λατρεύω",
κολλημένο με σελοτέϊπ
κατευθείαν επάνω στον τοίχο.
Στο πάτωμα έστησαν χορό
τα χνούδια και η σκόνη
απο την φούρια της μετακόμισης.
Και το άδειο δωμάτιο
με το "ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ" κολλημένο
στο μέτωπο,
χάσκει σαν ξεθαμένο πτώμα
μέσα στο σκοτάδι της νύχτας.
Αλλά,
δεν είναι νύχτα.
Μόνο το ηλεκτρικό
είναι κομμένο, από τον
ιδιοκτήτη
τώρα που, οι ένοικοι
έχουν πιά φύγει..
Λίγη ξεχασμένη αγάπη
ψυχοραγεί ακόμα
στους τοίχους του δωματίου
προσπαθώντας να κρατηθεί
στην ζωή,
από την ζέστη που σιγά σιγά,
παγώνει τα άδεια πιά, δωμάτια.
Δεκέμβρης μήνας ξημέρωσε
αλλά Χριστούγεννα, δεν θάρθουν
πιά εδώ...

1η Δεκεμβρίου 2016.
Η Γερανίου σε αποσύνθεση.