Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016

ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ".

Πού να χωρέσει όλη τούτη η κούραση 
της ζωής; 
Βαριά τα χέρια και τα πόδια, 
με κόπο στέκονται ακόμη όρθια.
Κλείνουν τα βλέφαρα 
σε μιά προσπάθεια να αρπάξουν
λίγο ύπνο, μιά σταγόνα ανάπαυσης
μα μόλις πάει να παραδοθεί το σώμα
στη λήθη,
χτυπάει γρήγορα η καρδιά,
βουϊζει το κεφάλι,
κόβεται λές, η ανάσα
καί πάλι πετάγεσαι αλαφιασμένη.
Σαν λύτρωση περιμένεις τον θάνατο
για να μπορέσεις να ησυχάσεις.
Μα δεν έρχεται.
Και μένεις με το χτυποκάρδι.
Με την ψυχή στό στόμα λές,
και την κούραση να σε νικάει
σε ενα ύπνο βαθύ σαν λήθαργο
με μιά στάλα λύπης
στο πικρό στόμα.

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016

"ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ"

Είμαι πηγή,
πίνεις νερό να ξεδιψάσεις.
Είμαι φώς,
φέγγω τον δρόμο πού περπατάς.
Είμαι αέρας, 
δροσίζω το μέτωπό σου στο λιοπύρι.
Είμαι ουρανός,
ανοίγεις τα φτερά σου και πετάς.
Είμαι ο ήλιος σου,
με πλησιάζεις και καίγεσαι.
Λειώνουν τα φτερά σου
πέφτεις...
Είμαι θάλασσα,
σε αγκαλιάζω και κολυμπάς
μέσα μου.
Φουρτουνιάζω,
σε καταπίνω και στον βυθό μου
αποκοιμιέσαι.
Σε έχω πιά δικό μου.
Κι' όμως,
ποτέ δεν ησυχάζω....