Τί είναι αραγε πιό δυνατό;
Και τα δυό μεσα στον κόρφο μου παρέα ζούν.
Ο φόβος και η ελπίδα.
Ποιό απ' τα δύο θα κερδίσει;
Σε κοιτάζω και φοβάμαι,
σε κοιτάζω και ελπίζω.
Και μόλις η ελπίδα χαράζει στα χείλη μου,
ο φόβος έρχεται και τα παγώνει.
Μου απλώνεις το χέρι
και νοιώθω την ζέστη της ψυχής σου.
Πάω ν'απλώσω να στο πιάσω,
και με παραλύει ο φόβος της ματιάς σου.
Ελπίζω και φοβάμαι.
Φοβάμαι να ελπίζω.
Πόσο καιρό θέλει η εμπιστοσύνη για να ξανάρθει
όταν σε εχει εγκαταλείψει;
1 σχόλιο:
Τζούτζη, Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!! Είσαι υπέροχη ...
Vanna
Δημοσίευση σχολίου