Χείλη σφιγμένα, βλέμμα σκοτεινό.
Μια υποψία πίκρας στην άκρη του χαμόγελου.
Μάτια που γυαλίζουν στο σκοτάδι
και κρύβουν τα δάκρυα.
Το σάλιο στο στόμα,φαρμάκι.
Μια ζωή που περνά με πόνο
και αγκομαχητό.
Κάθε ανάσα, βγαίνει με κόπο
σαν να 'ναι η τελευταία.
Ζωή,
που ξημερώνεις με ελπίδα
και βραδυάζεις με απογοήτευση...
Για να περάσεις τη νύχτα σου
παλεύοντας με τα θηρία.
Και να σε βρεί το χάραμα
αποκαμωμένη,
να μαζεύεις τα κομμάτια σου
για να συνεχίσεις...
1 σχόλιο:
HELP
Δημοσίευση σχολίου