Νομιζω οτι οταν πληγωνεις αθελα σου καποιους ανθρωπους για τους οποιους νοιαζεσαι και αγαπας, ωφειλεις να δινεις παντα εξηγησεις και να ζητας συγγνωμη.
Δεν ειναι απαραιτητο οτι αυτο θα διορθωσει τα πραγματα, ειναι ομως αναγκαιο για να μπορεσεις να αποδειξεις οτι καταλαβες το λαθος σου.
Δεν γυριζουν πισω οσα εχουν συμβει, και πολλες φορες μπλοκαρουν και την συνεχιση των πραγματων. Ειμαι ετοιμη να υποστω τις συνεπειες, με τον δικο μου τροπο. Καποιοι μπορει να το βρουν δειλο, αλλοι να το θεωρησουν υπεκφυγη, εγω απλα, ετσι αντεχω να αντιμετωπισω τις καταστασεΙς. Γραφοντας στο BLOG μου, χρησιμοποιησα πολλες φορες στοιχεια απο προσωπικα βιωματα, που με λογοτεχνικο τολμω, να πω τροπο τα εφτιαξα ιστοριες φανταστικες. Αυτο δεν κανουν οι συγγραφεις? Δεν τολμαω να συγκρινω τον εαυτο μου με αυτους, αλλα ομολογω οτι απο αυτους το πηρα . Δεν σκεφτηκα οτι οι δικοι μου ανθρωποι θα ταυτιζονταν ισως με αυτα που περιεγραφα μεσα εδω. Δυστυχως, αυτοι δεν μπορουσαν να το ξερουν, και εγω δεν προεβλεψα να τους προφυλαξω και να τους το πω εγκαιρα. Το λυπαμαι και "συγγνωμη" δεν διορθωνουν τιποτα
Δεν ηξερα πως τα παραμυθια πληγωνουν......... Και το εμαθα πληγωνοντας τους ανθρωπους που με νοιαζουν πιο πολυ!
cat on a hot tin roof, ζεματισες τις πατούσες σου... Κατεβα λοιπον απο την σκεπη, πηγαινε στη γωνια σου, και αρχισε να γλυφεις τις καμμενες σου πατουσες, μπας και τις γιατρεψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου