Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Επέτειος....

20 Φεβρουαρίου 2008.

Πέρασε κιόλας ενας χρόνος! Πόσο εύκολα περνάει ο καιρός! Πόσο δύσκολα περνάει ο χρόνος!
Ενώνονται τα κορμιά μεσα σε μία στιγμή!
Και οι ζωές μας, μπορεί να περάσουν χρόνια και ούτε να ακουμπήσουν!
Δυό ξένοι πάνω στο ίδιο κρεβάτι.
Ενα χρόνο τώρα, συναντιόμαστε για μερικές στιγμές, ανταλλάσουμε την απελπισία μας, και μετά ξανακλεινόμαστε ο καθένας στον κόσμο του και γλείφουμε τις πληγές μας. Και πρίν προλάβουμε να γιατρέψουμε αυτές που ήδη κουβαλάμε ο καθένας μας από πρίν, αρχίσαμε ήδη να κάνουμε καινούργιες ο ένας στον άλλον!
Αύριο, λέω να μήν σου στίψω πορτοκαλάδα……
Ετσι για να σπάσω την συνήθεια που κατάπιε την ευχαρίστησή μου ,του πρωινού μαζί σου.
Μην με "νουθετήσεις" πάλι, μην βρείς κάτι για να μου κάνεις παρατήρηση!
Αν αντέχεις, κοίτα με στα μάτια να δείς ποιά πραγματικά είμαι, και δώσε μου μόνο ένα φιλί.
Με ξέρεις καθόλου?
Με έμαθες έστω και λίγο μέσα σε αυτόν τον χρόνο?
Σου πέρασε ποτέ απο το μυαλό να με δείς έτσι όπως είμαι και να με δεχτείς σαν τέτοια?
Στείλε μου ένα μήνυμα στο κινητό.
Σαν αυτά που μου έστελνες ένα χρόνο πρίν!
Δεν έχει περάσει και τόσος καιρός δά, δεν μπορεί να τα ξέχασες!
Δεν θέλω τα ίδια τα περσινά, θέλω κάτι που να μου αποδείξει πως “πήραμε” ό ένας από τον άλλον μέσα σε αυτόν τον χρόνο!
Κάτι, πέρα απο την συνήθεια. Κάτι από αυτά τα μαγικά που μοιράζονται οι εραστές, και όσοι πραγματικά αγαπιούνται.
Η αγάπη χτίζεται αγάπη μου!
Το ξέρουμε και οι δυό αυτό. Δώσε μου ένα σημάδι πώς έχουμε και τα υλικά και το σχέδιο.
Και άσε τις αλλαγές να τις βρούμε  στο δρόμο....

Δεν υπάρχουν σχόλια: