Εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να κοιμηθώ. Να κοιμηθώ και να μην ξυπνήσω ξανά. Και πέσανε τότε όλα τα τηλεφωνα και οι επισκέψεις.... Εμένα με τύλιγε μιά γλυκειά νάρκη, και ήθελα να με αφήσετε ήσυχη να κοιμηθώ, και κάθε λίγο και λιγάκι, κάποιος ενοχλητικός μου μιλούσε, με εμπόδιζε να κοιμηθώ, να ησυχάσω....
Δεν έχω κουράγιο να γράψω τίποτα τωρα. Είμαι πολύ κουρασμένη, εξαντλημένη, άδεια , στεγνή,
Ισως αργότερα μπορέσω ξανα, τώρα νοιώθω μόνο απέραντη κούραση. θέλω πάλι να κοιμηθώ, και αν μπορούσα να μην ξαναξυπνήσω πιά....
3 σχόλια:
Καλός ο ύπνος μόνος σου αλλά καλύτερος με παρέα
Μην ξερνάς ότι οι δυο μας πάμε πακέτο.
Ίδιες εμπειρίες, ίδιες διαδρομές στη ζωή.
Ίσως νομίσαμε και οι δυο ο «ύπνος» λυτρώνει.
Νομίζω τώρα όμως ότι η πραγματική λύτρωση
αυτή που ψάχνεις στον «ύπνο» είναι μέσα σου.
Είναι τα αισθήματα σου άλλοτε χαρούμενα και άλλοτε θλιμμένα.
Ζήσε τα , γραφτά , άκουσε τα , τραγούδησε τα.
Η σιωπή , ο θάνατος ποτέ δεν ήταν λύση για τη ζωή
Loipon akou theia,
Me stenohorei oso den fandazesai afto pou diavazo.
Eimai sigouri oti to eheis parei piso.
Kapoia pragmata den axizoun tosi simasia.
Ta ipoloipa apo tilefonou...
An eimai kai ego kapoia apo aftous pou apokaleis "kapoios enohlitikos" parakalo na mou to peis katamoutra!
Δημοσίευση σχολίου