ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ..

Εσύ το άνοιξες αγάπη μου! Κοίτα τώρα τι βγήκε από μέσα, και τι συνεχίζει να βγαίνει.
Εγώ δεν μπορώ να το ελέγξω πιά. Μέθυσα από τα αρώματά του, νύσταξα γλυκά, και τώρα ναρκωμένη έτσι από το μεθύσι αυτό, δεν ξέρω πιά τίποτα...ούτε τα σωστά, ούτε τα λάθος!
Ολα όσα μου μάθαινες , και μπαίνανε μέσα στο κουτί τόσους μήνες τώρα, πάει ξεχύθηκαν ανεξέλεγκτα, και δεν γυρίζουν πίσω......
Δεν μπορώ πιά να τα μαζέψω, δεν θέλω κιόλας ,νομίζω, πιά.....
Τώρα στις τρείς τα ξημερώματα, ακούω μουσική και γράφω, τριγυρίζω στο σπίτι μου,κάνω ντούς στις τέσσερεις, ξεχνάω να πάρω γάλα και το πρωϊ, βλαστημάω αλλά δεν με νοιάζει και πολύ, πίνω καφέ και ας μην κάνει.....δεν έχω άλλη οδοντόπαστα , την πήρες φεύγοντας, αλλά δεν πειράζει τρίβω τα δόντια μου με αλάτι και σόδα... ναι!!! βρήκα στο ντουλάπι σόδα φαγητού, εψαχνα το γάλα... Κάποια στιγμή θα πάω και στο σουπερμάρκετ... Δεν ξέρω σε ποιό! Η μάλλον ξέρω αλλά δεν σου λέω!!!
Βάζω πλυντήριο τα μεσάνυχτα και στεγνωτήριο στις δύο το πρωϊ, και μετά αυτό το καταραμένο, οταν τελειώσει κουδουνίζει συνέχεια μέχρι να ξυπνήσω και να το κλείσω. Μετά δεν κοιμάμαι πιά, ακούω τα κοτσύφια στον κήπο να φλυαρούν... σίγουρα με κουτσομπολεύουν, αλλα τα δωροδοκώ με ψωμί για τοστ και έτσι δεν μιλάνε.....εχω την εντύπωση οτι με περνάνε για τρελλή, το λιγότερο ιδιόρυθμη...αλλά δεν με πειράζει.
Μου λείπεις πολύ κάποιες στιγμές, άλλες πάλι, δεν ξέρω.
Αν ήσουν εδώ, δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα από όλα αυτά.
Θα είχα γάλα το πρωϊ, αλλά θα έπρεπε να βάζω σε τάξη το ψυγείο και την ζωή μου!
Για σένα η τάξη είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Για μένα τάξη είναι η αταξία.
Σήμερα το βράδυ, άκουσα τα πρώτα τζιτζίκια του φετινού καλοκαιριού.....
Μ'αρέσουν τα τζιτζίκια! Μοιάζουμε πολύ ξέρεις...ένα τζιτζίκι είμαι και 'γω τελικά φαίνεται...
Δεν έπρεπε να σου είχα παραγγείλει τούρτα γενεθλίων απο την "Δέσποινα" Αν είχα πάρει σοκολάτα από το " La Cigale", δεν θα είχες θυμώσει ποτέ!
Μπορεί έτσι, να μην είχε ποτέ ανοίξει και το κουτί............