Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

ΣΚΟΡΠΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ. "ΠΙΣΤΕΥΩ"...

ΠΙΣΤΕΥΩ.
Εις ένα Θεό Πατέρα Παντοκράτορα...
Που σαν "γνήσιος" πατέρας κάποια από τα παιδιά του τα ευνοεί και άλλα τα αδικεί...
Και τα ρίχνει στα τάρταρα με τα σκατά...
Αλλά, τους υπόσχεται ότι αυτό είναι που τους κάνει να ξεχωρίζουν και να αντέχουν και να κερδίσουν στο τέλος, την Βασιλεία των Ουρανών...
"Ποιητής Ουρανού και Γης, ορατών τε πάντων και αοράτων"...
Και μερικά από τα παιδιά του, "τα βλέπουν "όλα" στην κυριολεξία, εδώ στη Γη, ενώ κάποια άλλα, βρίσκονται στον Ουρανό, και βλέπουν ροζ συννεφάκια...
ΠΙΣΤΕΥΩ.
Και στον Υιό του τον Μονογενή...
Αυτόν που "έζησε" στην Γη, μαζί με μας, τα "άλλα" του παιδιά, του Πατέρα μας, και που, μίλησε για την ταπεινοφροσύνη και την αγάπη και την αξιοπρέπεια, και την σεμνότητα, και χλευάστηκε, και τιμωρήθηκε γι'αυτό όπως όλοι μας, και στο τέλος πέθανε και για τα πιστεύω του και τώρα -έτσι λένε-, κάθεται "εκ δεξιών του Πατρός" αλλά που για να πω την αλήθεια, εγώ από τότε που έφυγε από 'δω, και "έριξε μαύρη πέτρα πίσω του"... δεν ξέρω ούτε που είναι ούτε και που κάθεται...
Και δεν μου έδωσε και κανένα σημάδι για το τι πραγματικά γίνεται στο τέλος...
Με άφησε με την απορία... και μερικές απελπισμένες ελπίδες...που απ' αυτές κρατιέμαι ακόμα για να μην την κάνω...
Και τέλος,
ΠΙΣΤΕΥΩ .
Και εις το Πνεύμα Το Άγιον...
Γιατί, αν δεν μπορούσα τουλάχιστον να σκέφτομαι, θα είχα λαλήσει...
Και τελικά, φαίνεται ότι από την Τριάδα, όλη τη δουλειά, μόνο αυτό την κάνει...
Και 'μεις, ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ, σαν μαλάκες....

1 σχόλιο:

ritsa masoura είπε...

Πολύ σκληρό! Θα έλεγα απλά : οι άνθρωποι ή έχουν ή δεν έχουν αστέρι. Οταν δεν έχουν,όσο και να προσπαθούν ,όσα Πιστεύω κι αν λενε το βράδυ, εκεί θα μείνουν ως το τέλος, βασανιζόμενοι και ταλαιπωρούμενοι για πράγματα και από θέματα τα οποία καποιοι άλλοι τα προσπερνούν με φοβερή ευκολία.
φιλια