Μια μέρα,
αγάπησα ενα σύννεφο.
Το περίμενα σαν ξημερώσει,
να μου κρύψει για λίγο τον ήλιο,
και μόλις η σκιά του έπεφτε πάνω μου,
ξυπνούσα και του χαμογελούσα.
Οταν έβγαινα έξω στη λιακάδα,
μου έπαιζε παιχνίδια,
παίρνοντας διάφορα σχήματα
μόνο για μένα...
Κοίταζα ψηλά στον ουρανό
και έβλεπα
το σύννεφό μου μεταμορφωμένο
σε μια τεράστια κάτασπρη καρδιά
να με κοιτάζει από ψηλά...
Και ήξερα,
οτι μ'αγαπούσε και 'κείνο.
Μα κάποια μέρα,
άρχισε να βρέχει.
Το σύννεφο έλιωσε
και οι χοντρες σταγόνες της βροχής
που έγινε,
έπεσαν πάνω μου
και με μούσκεψαν.
Και μετά ανακατεύτηκαν με την σκόνη
στα βρώμικα πεζοδρόμια της πόλης...
Και η αγάπη μας,
έγινε λάσπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου