Όλη μου η ζωή
ένα δωμάτιο.
Και γω,
κλεισμένη μέσα.
Έξω, απ το παράθυρο,
φωνές ακούγονται
παιδιά γελάνε,
ο ήλιος ανατέλλει
και βασιλεύει.
Και γω
κοιμάμαι
Για να μη σκέφτομαι
για να μη ζω
να μη πονώ
να μη συμμετέχω.
Όλη μου η ζωή,
ένας ύπνος βαθύς
και γω
να ζω
στα όνειρα μόνο...
1 σχόλιο:
Μου αρέσει το ποίημα αλλά ... πειράζει που δεν σε πιστεύω;
Δημοσίευση σχολίου