Είναι κάτι ποιήματα
που κρύβονται μεσ'
του μυαλού μου
τις κόγχες.
Και τρυπώνουν εκεί,
και αρνούνται να βγούν
για χρόνια...
Και μετά,
ξεπηδάνε ξαφνικά
και με εκθέτουν.
Σαν τα άτακτα παιδιά.
Είναι κάτι ποιήματα
παιδιά,
που δεν μεγαλώνουν ποτέ.
Είναι κάτι ποιήματα
που τους χρωστάμε
την ύπαρξή μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου