Αδειάζω μέσα μου
σιγά σιγά.
Στεγνώνει το σώμα
μα η ψυχή διψά ακόμα.
Ο έρωτας κρίνεται
στ' ακροδάχτυλα.
Η ακοή, ή όραση, η γεύση,
με εγκατέλειψαν.
Μόνο η αφή επιμένει.
Η πείνα σου με βασανίζει
Η δίψα σου μου καίει τα χείλη.
Και κάπου κάπου, η όσφρηση
γυρνάει και μου φέρνει την μυρωδιά σου
στα ρουθούνια.
Μα, μπορεί και να είναι μόνο
η μνήμη σου
που με συντροφεύει πιστά.
Ριγεί η παλάμη
απο το χάδι της.
Την κρατώ σφιχτά απ'το χέρι
και παρέα βαδίζουμε
προς τον θάνατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου