Tου φάνηκε ενδιαφέρον το όλο θέμα......
Εξυπνη, ωραία, ελεύθερη, απο τα Βόρεια Προάστεια...και δεν κώλωνε να χορέυει και την ζεϊμπεκιά της "αμα λάχει" πάνω στο τραπέζι...
Εκείνης της άρεσε πολύ, και αυτός, την γούσταρε...
Αυτή ηταν και η διαφορά τους από την αρχή.
Διαφορά νοοτροπίας και αντιλήψεων.
Δυό διαφορετικοί κόσμοι.
Αυτή ρουφούσε και δεχόταν τον δικό του , σαν σφουγγάρι.
Και αυτός, τρελλαινόταν να της καταδικάζει τον δικό της.
Στον οποίο όμως, ζούσε και ηταν μέρος του.
Αλλά με το ένα πόδι.... οπως πάντα...
Το άλλο ήταν απ'εξω. Για την μαγκιά...ή... απο φόβο?
Γιατί, θέλει guts να μπορείς να μπεις και με τα δύο πόδια μέσα και να μήν αλλάξεις...
Της άλλαξε την ζωή!
Την έμαθε να δουλεύει, να εκτιμάει τον κόπο τον άλλων, να υπολογίζει πράγματα που ποτέ δεν της είχαν κάν περάσει από το μυαλό.
Την έμαθε να ζητάει, να διεκδικεί αυτό που της αξίζει, αυτό που δικαιούται.
Της γνώρισε τον έρωτα χωρίς αναστολές, απλό και αληθινό, της έμαθε να μην φοβάται να ζητήσει, να μην φοβάται να φωνάξει...
Αλλά, όταν του ζήτησε αυτά που έπρεπε να δώσει αυτός, εκεί, κώλωσε.
Εκεί ήρθαν τα δύσκολα...
Εκεί έγινε ξαφνικά κακομαθημένη!
Ηταν απαιτητική. Ηταν γκρινιάρα, δεν της έφτανε 'που περνούσανε καλά", ήθελε περισσότερα.
"Εγώ δεν πιέζομαι" είπε εκείνος, δεν συμβιβάζομαι... δεν αλλάζω...
Εγώ πάλι, αυτό το λέω,......."Τζάμπα μάγκας" .
Και η έκφραση δεν είναι δικιά μου, της δικής του περιοχής είναι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου