ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ.....

Κυριακή 3 Αυγούστου, στην άδεια σχεδόν Αθήνα.
Το γραφείο έρημο, τρείς και ο κουκος μείναμε σήμερα τελευταία βάρδια. Τελευταίο φύλλο αύριο πριν κλείσει η εφημερίδα για διακοπές.Οι περισσότεροι ήδη κολυμπάνε σε κάποια παραλία, και τώρα που εγώ γράφω, κάπου σε κάποιο νησιώτικο μπαράκι πίνουν τα ποτά τους. Σπίτι μου, μόνη μου, απολαμβάνω την ησυχία της μοναξιάς μου, με συντροφιά την μουσική στο ραδιόφωνο, και τον εαυτό μου. Μου έχω λείψει τελευταία. Πολύ!!!
Εχει περάσει πάνω από μήνας που μπαινοβγαίνω στο σπίτι μου σαν τουρίστας, οπως έλεγε ο μακαρίτης ο πατέρας μου, και ζω σαν τσιγγάνα, με μιά αλλαξιά ρούχα σε ενα σακούλι πλαστικό, του σουπερμάρκετ. Οχι οτι παραπονιέμαι, το ήθελα και τόκανα. Κοιμόμουν αγκαλιά και μ'άρεσε.Προχτές κοιμήθηκα σπίτι μου. Ο "καλός" μου, λείπει, και το σπίτι μου, συνειδητοποίησα ξαφνικά πως μου έλειψε!!! Το είχα επιθυμήσει τελικά....
Αυτές τις μέρες το απολαμβάνω.... Δεν θέλω να πάω πουθενά, δεν θέλω να φτιάξω βαλίτσα και να φύγω... θέλω να μείνω εδώ, θέλω να ποτίσω τον κήπο μου, θέλω να πιώ τον καφέ μου στην βεράντα, να σκουπίσω τα φύλλα, να ανάψω τα φαναράκια μόλις σκοτεινιάσει, να βγάλω τα μαξιλάρια στον καναπέ και να την αράξω στην βεράντα με συντροφιά το ραδιόφωνο, μόνη μου, με παρέα αυτά τα τέσσερα καυτά από τον ήλιο της ημέρας ντουβάρια, που κλείνουν μέσα τους την ψυχή μου και την γαληνεύουν οταν τόχει ανάγκη. Εδώ θέλω να κάτσω. Στην φωλιά μου.