Είμαι ζώο της Νύχτας....

Είμαι ζώο της νύχτας. Σαν τις νυχτερίδες και'γώ. Το πρωί δεν μου αρέσει. Θα προτιμούσα να κρύβομαι. Οταν όμως πέφτει το σκοτάδι, τρελλαίνομαι.... Τότε αρχίζω να αναπνέω ελεύθερα. Η σιωπή της νύχτας είναι η μουσική μου. Ο χρόνος σταματάει να μετράει πιά.Και είναι όλος δικός μου.Το μυαλό μου αρχίζει να δουλεύει, ξυπνάει, σκέφτεται... ασταμάτητα. Τότε κάνω όλες μου τις σκέψεις. Τότε βλέπω καθαρά... Μόλις νυχτώσει τα μάτια μου σαν της γάτας, διαστέλλουν τις κόρες τους και διαπερνούν το μυαλό σου. Βλέπω τότε καθαρά, τις σκέψεις σου, τους φόβους σου, όλα όσα θέλεις αλλά δεν μπορείς να μου πείς. Ολα όσα νομίζεις οτι μου κρύβεις.
Με την νύχτα φωτίζεται η αλήθεια μου.Και λάμπει σαν πυγολαμπίδα και τυφλώνει όλα τα ψέμματά σου.Πετάει πάνω από τα κλειστά βλέφαρά σου και ταράζει τον ύπνο σου. Τρυπώνει στα ονειρά σου, και τα διαβάζει.
Και έτσι, όταν το πρωί ξυπνάς, ξέρω τι έχεις μέσα στο κεφάλι σου.....
Δεν μπορείς να μου κρυφτείς... σε διαβάζω όταν κοιμάσαι.Και όταν εσύ ξυπνάς, εγώ πάω για ύπνο... και ονειρεύομαι αυτά που το βράδυ είδα στα μάτια σου.Γι'άυτό πολλές φορές, τρομάζω στον ύπνο μου. Μην ανησυχείς, δεν είναι τίποτα, ένα κακό όνειρο είναι, μιά αλήθεια που είδα το βράδυ σε κάποιο πρόσωπο, κάποιο ψέμα που διάβασα σε μιά ματιά, και με πλήγωσε.
Εξ'άλλου, ξημερώνει και αρχίζω να φοβάμαι λιγάκι....
Η μέρα θέλει πολύ κουράγιο για να την περάσεις.Είναι πάντα σκληρή,και δεν λέει να τελειώσει.....