Αγαπημένοι μου νεκροί...
Με στοιχειώνει η απουσία σας.
Με πονάει η παρουσία σας παντού,
Με σκοτώνει η έλλειψή σας.
Απώλεια!
Πως να γεμίσω το κενό
που με έπνιγε όταν δεν υπήρχε;
Τίποτα εμπρός μου
όλα τα άφησα πίσω μου.
Έφυγα τρέχοντας!
Βιάστηκα να φύγω.
Τι κέρδισα,
Τι έχασα,
Όλα ίδια πιά.
Τώρα δεν έχω που να πάω.
Μα,
μήπως υπήρχε και ποτέ δρόμος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου