Ώρες μοναξιάς, πάνω στο πλοίο.
Ώρες περισυλλογής.
Ώρες χαμένες απο ευτυχίες.
Ώρες χαμένες απο τις ζωές μας.
Τίποτα δεν συμβαίνει εδώ
στην απέραντη θάλασσα.
Τα κύμματα ανεβαίνουν στην επιφάνεια
και αφρίζοντας πεθαίνουν.
Ενώνονται για μιά στιγμή
με τον ήλιο και τον αέρα.
Ζούν για μια στιγμή
Ζούν και πεθαίνουν
Σε μια στιγμή μόνο!
Έτσι όπως θά 'πρεπε να πεθαίνουν
και οι άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου