Βλέμμα μου σκοτεινό,
πού μόνο μέσα στην ψυχή μου
κοιτάς,
που'ναι η χαρά; πού'ναι το γέλιο;
Γιατί μόνο σκοτάδι
βρίσκεις πάντα;
Γιατί το φως το διώχνεις
απο κοντά σου;
Μην το φοβάσαι,
άστο να σε τυλίξει
άστο να λούσει τα μαλλιά σου,
άστο την ψυχή σου να πλύνει.
Να ξεπλύνει τον πόνο, τον φόβο , την απόγνωση...
Αστο να σου δώσει κουράγιο
να φέρει το γέλιο στα χείλη σου.
Ποιά κατάρα σ'έχει δέσει
μόνο να παλεύεις πάντα;
Ποιάς κακίας η δύναμη
σε σπρώχνει πάντα
στο σκοτάδι;
Βλέμμα μου θλιμμένο
και θολό,
Κλείσε τα μάτια σου
στο σκοτάδι
και άνοιξέ τα πάλι
στο φώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου