Πέφτει ο ήλιος
ησυχάζει η μέρα
αφήνεται σιγά σιγά
στη νύχτα.
Ενώνεται μαζί της
στον ορίζοντα.
Γίνονται ένα.
Όλα ενα χρώμα,
όλα μια φωνή,
μιά ησυχία.
Μόνο η θάλασσα
ποτέ δεν ησυχάζει.
Μόνο αυτή παλεύει
συνέχεια.
Με τα βράχια,
με την αμμουδιά,
με τον εαυτό της
τον ίδιο.
Σαν την ανθρώπινη ψυχή.
Πολεμάει, αγωνίζεται,
κερδίζει, χάνει,
αλλά δεν παραδίνεται
ποτέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου