Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 11 Απριλίου 2010

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. "Η ΠΑΛΙΑ ΒΑΛΙΤΣΑ..."

Στεκόταν στην άκρη του δρόμου, αλλά, όχι ακριβώς στην άκρη, έτσι που αν περνούσε κάποιο αυτοκίνητο , μπορεί και να την χτυπούσε.
Ακριβώς από πίσω της, βρίσκονταν οι τενεκέδες των σκουπιδιών.
Ηταν λοιπόν γιά πέταμα, δεν ήταν δύσκολο να το καταλάβει κάποιος.
Είχε πιά ολοκληρώσει την αποστολή της. Τα σημάδια του χρόνου, ήταν εμφανή πάνω της.
Ηταν γερασμένη, κουρασμένη, ταλαιπωρημένη. Το δέρμα της είχε χάσει πιά την γυαλάδα του, σε κάποια σημεία, οι ραγάδες της ήταν τόσο έντονες που έμοιαζαν με ουλές από παλιές μαχαιριές.
Χαρακιές της ζωής!
Καθεμιά απο αυτές, και μιά ιστορία!
Παρόλα αυτά, ήταν κλεισμένη με προσοχή, και κράταγε ακόμα πάνω της μιά αξιοπρέπεια και μιά αρχοντιά, πού μαρτυρούσαν την ευγενική της καταγωγή.
Και κρατούσε καλά κρυμένα μέσα της τα μυστικά της.
Πέρασα την διασταύρωση με βιασύνη αλλά πρόλαβα να την δώ, καθώς περίμενε εκεί, μπροστά στα σκουπίδια, σαν να ήταν στη στάση του λεωφορείου και περίμενε να ανέβει, έτοιμη για τον επόμενο σταθμό, τον επόμενο προορισμό.
Θέλησα για μιά στιγμή να σταματήσω,να την ρωτήσω πού πήγαινε, αν μπορούσα να την πάρω μαζί μου. Αλλά, ο βιαστικός οδηγός του αυτοκινήτου που ακολουθούσε κορνάριζε ανυπόμονα και έτσι συνέχισα τον δρόμο μου. "Στην επιστροφή" σκέφτηκα. "Αν ακόμα είναι εκεί"...
Αργά το βράδυ, γυρίζοντας σπίτι, σταμάτησα. Παρκάρισα το αυτοκίνητο στη γωνία, λίγο πιό πέρα, για να μην τρομάξω τις γάτες πού, είχαν χωθεί στους τενεκέδες και έψαχναν με μανία τον "επιούσιο".
Ηταν ακόμα εκεί!
Λες και με περίμενε.
Πλησίασα, την άνοιξα με προσοχή. Κάποιος είχε σκεφτεί να ρίξει μέσα τα σκουπίδια του σπιτιού του.
Είχε δεχτεί το χαστούκι με αξιοπρέπεια. Δεν έχει σημασία που παλιότερα έκρυβε μέσα της μόνο μεταξωτά και κασμήρια.
Εβγαλα προσεκτικά τα σκουπίδια από μέσα. Την άδειασα, την τίναξα από τα βρώμικα χαρτιά και τα ζουμιά των σκουπιδιών, σαν να περιποιόμουνα ενα πληγωμένο στρατιώτη μετά την μάχη.
Δεν είχε ζωή πιά, ήταν σίγουρο αυτό, το έβλεπες καθαρά.
Όμως της άξιζε ενα τέλος με αξιοπρέπεια.
Οι κάδοι των σκουπιδιών, εκεί στην διαστάυρωση της λεωφόρου Σουνίου, ήταν το τελευταίο της ταξείδι...

1 σχόλιο:

Insider® είπε...

"...Είχε δεχτεί το χαστούκι με αξιοπρέπεια..."
Τη θαυμάζω! Είναι θαυμαστό, τα χαστούκια να δέχεται κάποιος με αξιοπρέπεια...
Ειδικά όταν το "χαστούκι" είναι, να ρίχνουν μέσα σου τα σκουπίδια τους...
Μα, θαυμάζω κι εσένα! Εσένα που την πρόσεξες... Που φύλαξες στην ψυχούλα σου μια γωνιά, για να τη συναντήσεις...