Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. "ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ'ΕΝΑ ΚΑΙΡΟ ΗΤΑΝ..."...

Ήταν,
Μιά βασιλοπούλα...
Ενας βάτραχος,
Ενα άρρωστο κοριτσάκι...
Μιά μανούλα μόνη της με το αγοράκι της,
Ενας πολύ μοναχικός άνθρωπος...
Μιά γιαγιά εγκαταλελλειμένη από τα παιδιά και τα εγγόνια της,
Ενας αδέσποτος σκύλος...
Ενα μπαλόνι, που ξέφυγε από τον μπαλονά και πετούσε μόνο του πάνω από την πόλη...
Μια μισοξεραμένη γλάστρα με βασιλικό, που την πέταξαν στα σκουπίδια...
Μια νυχτερίδα που συγκατοικούσε με ενα περιστέρι στα χαλάσματα ενός παληού σπιτιού,
Ενας ερωτευμένος φοιτητής, που μόλις είχε χωρίσει από την κοπέλλα του...
Μια κουρασμένη παραδουλεύτρα, που γύριζε σπίτι της ξεθεωμένη, τα ξημερώματα,
Δυό άγνωστοι άνθρωποι που έψαχναν ο ένας τον άλλον...
Μια πόλη, σκληρή και απάνθρωπη στους κατοίκους της,
Ενας συγγραφέας που απελπισμένος, έψαχνε για την έμπνευσή του...

Μια Κυριακή απόγευμα, ενος καυτού Ιουλίου, στην Αθήνα, με διάθεση για ένα παραμύθι..........

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ο συγγραφέας που γύρευε την έμπνευσή του μπορούσε να την βρει στη γλάστρα με τον μισοξεραμένο βασιλικό - την είχε πετάξει η άγνωστη που γύρευε τον άγνωστο και δέν τον βρήκε. η καθαρίστρια μάζεψε τη γλάστρα και την έβαλε στο περβάζι της υπόγειας κουζίνας της, εκεί όπου έμπαινε λίγος ήλιος, και μαγείρευε τις Κυριακές μακαρόνια με σάλτσα βασιλικού γιά την μικρή της κόρη και περίμενε τον σύζυγο που την είχε εγκαταλείψει και γύρευε στη ζωή του μιάν άγνωστη ξανθιά που είχε πετάξει τον βασιλικό της στα σκουπίδια

TzoutziMantzourani είπε...

Χα χαχα ....
Καλό ανώνυμε φίλε μου....
Μου άρεσε η πρότασή σου.... Σκέφτομαι μάλιστα μήπως και το συνδιάσουμε και γράφουμε παρέα... Το μόνο που δεν μου αρέσει είναι η ανωνυμία σου....
Σαν να μην έχεις το θάρρος της γνώμης και της γραφής σου....