Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. "ΣΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ"...

Πήραμε τα χοτ ντογκς και απομακρυνθήκαμε απο την καντίνα.
Η άδεια πλατεία, μπροστά μας.
Μέσα στο χειμωνιάτικο κρύο , με τα παγκάκια έρημα και τα φώτα θαμπά από τη νοτισμένη ατμοσφαιρα της βραδιάς, και την υγρασία σχηματισμένη σε χοντρές σταγόνες, σαν να είχε βρέξει λίγο πρίν...
Μπορεί, και να είχε βρέξει .
Είχαμε βγεί απο το μπαράκι της απέναντι γωνίας, μετά από αρκετές ώρες και ακόμα περισσότερα ποτά.
Πεινασμένοι, ζαλισμένοι, ερωτευμένοι.
Τα στομάχια μας κόμπος, χωρίς να ξέρουμε με σιγουριά την αιτία.
Καθίσαμε στο βρεγμένο παγκάκι δίπλα δίπλα, ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο σου και συνέχισα να τρώω σιωπηλή.
Μουσικές άπειρες, έπαιζαν στο μυαλό μου, από τα προηγούμενα τραγούδια του μπαρ...
Και η σιωπή της άδειας πλατείας, το ωραιότερο απ' όλα όσα είχαμε μέχρι τότε ακούσει.
Μοιραστήκαμε ενα μπουκάλι νερό, κάτι σού'πα για το νερό που πρέπει να πίνεις, οταν εχεις πιεί πολύ αλκοόλ, πετάξαμε τα σκουπίδια στο καλάθι.
Φιληθήκαμε, εκεί, δίπλα στο σκουπιδοτενεκέ, κάτω από το θαμπό φώς του Δήμου, στη μέση της άδειας πλατείας...
Αγκαλιασμένοι φτάσαμε στο αυτοκίνητο, μου κρατούσες το χέρι σε όλη τη διαδρομή, μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι...
Αγκαλιά μας πήρε ο ύπνος, και ξυπνήσαμε αγκαλιασμένοι το πρωί...
Εχουν περάσει πολλα χρόνια από τότε...
Η πλατεία, εξακολουθεί να είναι η ωραιότερη που εχω δεί μέχρι τώρα στη ζωή μου...

Δεν υπάρχουν σχόλια: