"Μέσα μου βράδιασε
κι ας φέγγει έξω ακόμα ό ήλιος.
Η καρδιά μου άδειασε.
Μείναμε μόνοι μας
Εσύ και γώ.
Και σε ποιόν να πούμε
τώρα πια τα ψέμματά μας;
Η αλήθεια μας κοιτά
καταπρόσωπο
Κι' έχει δυό μάτια καστανά,
που με σκοτώνουν.
Είναι τα μάτια μου, αυτά
που με κοιτούν;
Η τα δικά σου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου