Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 23 Ιουλίου 2016

"ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ". "ΕΠΑΦΙΕΜΑΙ".



Επαφίεμαι...
στην Χάρη Σου,
Δεν έχω άλλο κουράγιο
για να δώσω...
Στέρεψαν και τα δάκρυα
Στέγνωσαν τα μάτια και το στόμα.
Στράγγιξε το κορμί.
Ούτε στάλα ελπίδας δεν υπάρχει
πιά.
Αφήνομαι.
Γεμίζω και αδειάζω μαζί με το φεγγάρι
Σηκώνω το κεφάλι προς τα Σένα,
σαν τα πουλιά.
Χωρία φτερά εγώ,
τα πόδια μου βαριά πατούν στη γή.
Μένω.
και περιμένω.
Αλλάζει η μέρα με την νύχτα
και εγώ εδώ.
Μέχρι να λυπηθείς και να μ' αφήσεις...
Αφήνομαι,
Μένω,
Περιμένω,
Επαφίεμαι...

Δεν υπάρχουν σχόλια: